کاوش موضوع نوزاد نارس
صفحه اصلی
نوزاد نارس
زایمان زودرس، که تحت عنوان تولد نارس نیز شناخته می‌شود، به تولد نوزاد در سن بارداری کمتر از ۳۷ هفته اطلاق می‌شود، در مقابل زایمان در دوره کامل ترم که تقریباً در سن بارداری ۴۰ هفته اتفاق می‌افتد. تولد بسیار نارس زایمان در کمتر از ۲۸ هفته است، زایمان نارس بسیار زودهنگام میان ۲۸ تا ۳۲ هفته رخ می‌دهد، زایمان نارس زودهنگام میان ۳۲ تا ۳۴ هفته رخ می‌دهد، زایمان نارس دیرهنگام میان ۳۴ تا ۳۶ هفته بارداری است. این نوزادان همچنین به‌عنوان نوزادان نارس یا به‌طور عامیانه preemies (در زبان انگلیسی آمریکایی) یا premmies (در زبان انگلیسی استرالیایی) شناخته می‌شوند. نشانه‌های زایمان نارس شامل انقباضات رحمی با فاصله زمانی کمتر از ده دقیقه و/یا نشت مایع از واژن، پیش‌از هفته ۳۷ بارداری است. نوزادان نارس در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به فلج مغزی، ناتوانی رشدی، مشکلات شنوایی و بینایی قرار دارند. هرچه نوزاد زودتر به دنیا بیاید، این خطرات بیشتر خواهد بود.
علت زایمان زودرس خودبه‌خودی اغلب مشخص نیست. عوامل خطر شامل دیابت، فشار خون بالا، بارداری چندقلویی (باردار بودن با بیش از یک نوزاد)، چاقی یا کمبود وزن، عفونت‌های واژینال، مواجهه با آلودگی هوا، استعمال دخانیات و استرس روان‌شناختی است. برای داشتن یک بارداری سالم، القای پزشکی زایمان یا زایمان سزارین پیش‌از ۳۹ هفته توصیه نمی‌شود، مگر اینکه به دلایل پزشکی دیگری لازم باشد. ممکن است دلایل پزشکی خاصی برای زایمان زودرس مانند پره اکلامپسی (preeclampsia) وجود داشته باشد.
می‌توان از زایمان زودرس در افرادی که در معرض خطر هستند، با مصرف هورمون پروژسترون (progesterone) در طول بارداری پیشگیری کرد. شواهد، مفید بودن استراحت در بستر را برای پیشگیری از زایمان زودرس تأیید نمی‌کند. از حدود ۹۰۰هزار مرگ‌ومیر نوزادان نارس در سال ۲۰۱۹، تخمین زده می‌شود که حداقل ۷۵٪ از این نوزادان نارس با درمان مناسب و مقرون‌به‌صرفه زنده می‌ماندند و نرخ بقا (survival) میان نوزادانی که در اواخر بارداری متولد می‌شوند، بالاترین است. در زنانی که ممکن است میان هفته‌های ۲۴ تا ۳۷ بارداری زایمان کنند، درمان کورتیکواستروئیدی ممکن است پیامدها را بهبود بخشد. برخی داروها، از جمله نیفدیپین (nifedipine)، ممکن است زایمان را به تأخیر بیندازند تا مادر بتواندبه مکانی منتقل شود که خدمات پزشکی بیشتری در دسترس است و کورتیکواستروئیدها فرصت بیشتری برای تأثیرگذاری داشته باشند. پس‌از تولد نوزاد، مراقبت‌ها شامل گرم نگه داشتن نوزاد از طریق تماس پوست با پوست یا انکوباسیون، حمایت از شیردهی و/یا تغذیه با شیرخشک، درمان عفونت‌ها و حمایت تنفسی است. نوزادان نارس گاهی نیاز به انتوباسیون دارند.
زایمان زودرس شایع‌ترین علت مرگ‌ومیر نوزادان در سراسر جهان است. سالانه حدود ۱۵ میلیون نوزاد نارس متولد می‌شوند (۵ تا ۱۸ درصد از کل زایمان‌ها). Late preterm زایمان زودرس دیرهنگام ۷۵٪ از کل زایمان‌های زودرس را تشکیل می‌دهد. این میزان در کشورهای مختلف متفاوت است. در بریتانیا ۷٫۹٪ از نوزادان نارس به دنیا می‌آیند و در ایالات متحده ۱۲٫۳٪ از کل زایمان‌ها پیش‌از هفته ۳۷ بارداری رخ می‌دهند. تقریباً ۰٫۵٪ از زایمان‌ها، زایمان‌های بسیار زودرس (در سنین ۲۰ تا ۲۵ هفته بارداری) هستند و بیشترین آمار مرگ‌ومیر مربوط به این گروه است. در بسیاری از کشورها، میزان تولدهای نارس میان دهه‌های ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۰ افزایش یافته است. عوارض ناشی از زایمان‌های زودرس منجر به مرگ‌ومیر ۰٫۸۱ میلیون نفر در سال ۲۰۱۵ در سراسر جهان شد که این رقم نسبت به ۱٫۵۷ میلیون نفر در سال ۱۹۹۰ کاهش یافته است. Tاحتمال بقا در هفته ۲۲ بارداری حدود ۶٪ است، در حالی که در هفته ۲۳ بارداری ۲۶٪، در هفته ۲۴ بارداری ۵۵٪ و در هفته ۲۵ بارداری حدود ۷۲٪ است. شانس بقا بدون هیچ‌گونه مشکل در طولانی‌مدت، کمتر است.... بیشتر در ویکی پدیا
